Boston, trip to the Independence of USA

Op Ohio, Toledo aangekomen een burger naar binnen gewerkt bij het o zo bekende swagdonalds. Daarna in de megabus gestapt om naar Chicago te gaan. Hier waren er geen hostels dus heb ik besloten om direct naar mijn geplande tweede bestemming te gaan Boston. Hier heb ik veel goede verhalen over gehoord in NYC dus of to Boston. Aangekomen op Chicago moest ik door de stad met de metro om bij de airport te komen. Het was even zoeken in de stad. Chicago was aardig dood weinig mensen en het was aardig dood in de stad. En nog geeneens een sketchy neighborhood. Eenmaal aangekomen in de metro naar mijn “favoriete” airport geweest. Chicago OHara, daar waar mijn avontuur in de USA begon. Hier had ik dit keer geen vertraging, na een klein tukkie via Detroit naar Boston gevlogen. De eerste vlucht in Amerika zonder vertraging, je weet wel hetzelfde gevoel als je reis met de NS prima verloopt.
In Boston aangekomen naar het hostel geweest, ik zat in een studentenwoning midden in een studentenwijk. Daar meteen de local special gegeten, clam cheddar. Een soort soup met clam kaas aardappel en nog veel meer. Zoals we van de Amerikanen gewend zijn kon ik het weer niet opeten. Na een nap gaf een gozert in het hostel, Anthony mij een trip door de city. Hij is local geweest en woont nu in de deep south en was even terug. Na een metrokaart gekocht te hebben ben ik bij het aquarium geweest waar de zee was. We hebben daarna bij het in USA befaamde restaurant gegeten. Dick’s last resort, waar host(ess) erg brutaal zijn en grappen over de klanten maken. Een voorbeeld een oud vrouwtje over de 50 kreeg een hoed op met Paul Revere’s first ride (historisch figuur uit boston). Als een echte red neck heb ik hier natuurlijk de plaatselijke chicken tenders gegeten. Na te hebben gegeten waren we nog een pilsje gaan doen in de Guido bar van Boston.
De volgende dag heb ik de freedom trail in Boston gelopen. Dit is een historische route door de stad met alle dingen over de vrijheid van de USA. Een aardige wandel door het compacte doch grote stadje Boston. Vele oude gebouwen en de stad ademde historie. Boston ziet er anders uit dan de classic american city with the huge buildings. Vele oude gebouwen. Het enige wat ik miste was dat er geen red coats meer rondliepen. Na kennis gemaakt te hebben met de flaneul hall( town centre of Boston) ben ik op quincy market aangekomen. Entertainers als onze eigen Rodigo waren hier aanwezig. Er was een gozer in schotse kilt die met sabels aan het jongleren was trucjes deed op ze fiets en doedelzak speelde. Erg vermakelijk. Voor tante els misschien een idee om meer publiek te trekken tijdens het doedelzak spelen. Na de vermakelijke show doorgelopen door de stad en de havens. De brug over en een oud schip uit de tijd van independence. Na een stuk lopen ook in de befaamde toren geweest die de stad aangaf toen de red coats kwamen. En misschien bekende van Assasins Creed 3 alleen klom ik via de trappen, maar slechts 291 om allemaal high school kids te horen schreeuwen hoe vermoeiend het wel niet was. Nadat ze weg waren kon ik eindelijke genieten van het panorama over de stad. Na deze trip ben ik even bij Boston university geweest en hier rond de campus gelopen. De topattracties waren hier het water closet en alle studenten in de rode jurken c.q. toga’s. In de hostel aangekomen even een power nap genomen en daarna wezen Koreanen. Na een aantal maanden in Amerika te hebben geleefd ben je wel wat gewend m.b.t. porties maar dit was echt een bom voor mijn maag. Ik bestelde een of andere dish. De serveerster kwam met 7 kleine plates ik dacht dat dit het hoofdgerecht was maar het bleek het voorgerecht te zijn. Na al aardig volgegeten te zijn kwam dus nog het hoofdgerecht een megagrote kom met daarin pittige soup met daarin meat, noodles groente en nog veel meer met als klap op de maag ook nog een bak rijst. Schade bleek 13 dollar te zijn niet slecht dus nog op ze americans een doggy bag gevraagd om me morgen weer vol te eten. Daarna nog effe een klein sappie gedronken met wat Nederlanders die in de buurt van Pittsburgh gewoond hebben.
Tijdens mijn trip op de freedom trail, overigens geen vrijheid voor me voeten, kreeg ik de tip over de Samual Adams brouwerij. Het plan voor vandaag was dus gemaakt, een historicus drinken, wel eens wat anders dan het goddelijke water uit Zoeterwoude. Na een metrotripje was ik aangekomen in de brewery. Daar kregen we eerst een trip over hoe men bier maakt en mochten we hop et cetera proeven. Conclusie een mix is beter te pruimen. Daarna kregen we een deel van de research brewery te zien en daarna kregen we een stoeltje in de proeverij. De gids vertelde het een en ander over het bier en daarna was het tijd om een Samual Adams weg te gieten. Ik en een New Jersey guy waren aardig bier aan het klokken aangezien de glazen met twee slokken weg waren. De gids zei ook nog tussen neus en likken door dat de Amerikanen bier verkeerd schenken et cetera. Ook geen hoge wiskunde als je weet dat het teken “brewed in America” gelijk staat aan “fucked up the beer with to much water”. Verder had hij een groter glas doordat hij een goede drinker was en dus career kon maken bij Samual Adams, de vraag is dus wanneer Jacco Meirlo een nieuwe baan heeft. De volgende biertjes waren wat minder een summer shandy en een uit de research brouwerij gebrouwen biertje. Na een paar biertjes te hebben geklokt ook wel bekend als booz in the USA verder gegaan naar de Harvard uni. Ik had wel zin in wat comedy dus Jiskefet live was wel een goed idee. Eenmaal aangekomen aan de eerste de beste Harvard-bal gevraagd waar de Uni was. Cambridge (niet Cambridge university) is een oude stad met oude huizen en kerken en natuurlijk de plaatselijke campus. Opmerkelijk aan de Campus was dat er geen wc’s waren dus even het dorpje in geweest om er een te vinden. Verder is het erg toeristisch met tours door de campus en de toeristen. Erg opmerkelijk dat er twee chinezen waren een vader en zoon en de zoon een shirt had met erop dat hij de Tennessee math marathon had gewonnen en de vader erop aandrong om hem in Harvard op de foto te zetten. Ik hoefde de stereo dus niet aan te zetten om stereotypes te zien. Nadeel van Harvard was dat er weinig corpsballetjes rondlopen in hun pak. Gelukkig wel veel nerds gezien dus dat maakt het goed. Van een gozer uit North Carolina wel de oneliner onder de Amerikaanse balletjes gehoord. De plaatselijke “he lul nog geneukt vandaag” is “he dad thanks to your money I picked up this girl”. In het hostel terug gekeerd ben hondsdol mijn doggy bag gaan eten en daarna tukkie gedaan. Na wakker geworden te zijn nog even met de mensen in het hostel wezen praten. Een Chinees vroeg of ik nog sushi ging nassen dus maar geweest. Eindelijk leren eten met de befaamde stokjes, na een semester met me Chinese roommate is het me toch gelukt met deze dingen te eten. Ik kan dus overleven in China.
De laatste dag ben ik in het zwanenpark geweest. Hier kwam ik een Thai’s meisje tegen die me tips gaf waarheen ik kon gaan de rest van de dag. Ik ben naar Fenway park geweest en heb daar het stadion van Boston’s rode sokken gezien. Blijk ik hier niet af te komen van de plaatselijke trots “UK Wildcats (University of Kentucky)”, caps worden hier ook verkocht. Daarna ben ik naar de boston tea party boten geweest. De prijs bleek niet my cup of tea te zijn dus ben ik maar verder gelopen langs de haven van Boston. Hier van het uitzicht genoten en Verder naar het modern art museum gegaan. Veel art paintings en dergelijke, het was erg mooi en je kon ook nog uitkijken over de haven. Hierna nog een biertje gedronken met een aussie (je ontkomt niet aan aussies in hostels)en vroeg uit de veren om van Boston naar Philadelphia, beter bekend als philly te gaan.