Philly, liberty and cheesesteaks

Met de Megabus ruim 9.5 uur naar philly gekachelt. Ik ken persoonlijk Philadelphia alleen door de Philly cheese. Vele flexdollars uit me uni kaart heb ik hieraan besteedt. Cody een maat van mij zegt “if you’re in Philly you need to eat a Philly cheese”. Dus ik ben hier gekomen met de missie de plaatselijke keuken te ontdekken: het eten van een Philly cheese in Philly. Verder weet ik dat de stad aan de east coast route ligt waarvan ik in mijn reis een aantal steden meepak. Eenmaal aangekomen de Amerikaanse beggars weer ontmoet, you got a dollar, afro-americans. Na deze figuren te zijn tegen gekomen kwam ik gelukkig relaxtere mensen uit Philly tegen. Het eerste gezicht was dus een niet goed gelukkig is mijn view hierop veranderd naarmate mijn trip vorderde. In het hostel kreeg ik veel tips over wat te bezoeken en waar de beste Philly cheese te krijgen waren. Dus I know what to do in Philly. Doordat alles snel sluit meteen de stad wezen verkennen. Het hostel was midden in de stad dus via alle parken en museums naar de topattractie de Liberty Bell gelopen. Gelukkig waren hier de musea gratis, in tegenstelling tot Boston waar je aardig wat bucks voor neertikt. De musea hadden vel met de war of Independence te maken en met de grondwet en admendences van de USA. Eenmaal bij de bell aangekomen kan ik nog net naar binnen en gelukkig zijn er geen school trips wat erg typerende is voor de stad. Eenmaal aangekomen zie ik het hoogtepunt van Philly, een bel van een meter. Stel je voor dat je voor een bel naar Philly gaat, welk belletje gaat dan rinkelen als je dit wilt weten. Ik zal de bel wel luiden, het verhaal achter de bell, tijdens de war tegen de theezuipers werd deze geluid en verder is het een symbool voor vrijheid. Ja, Amerikanen hebben iets met vrijheid, de vrouwen en afro-americans gebruikte dit bijvoorbeeld ook, ik zit nu nog te wachten tot de dieren dit symbool gaan gebruiken. Aangezien de partij van de dieren in Nederland groeiende is. Hierna via de stad doorgelopen en wat rondgelopen het was weer eens lekker weer dus dat was weer mooi. Hierna in het hostel gezamenlijk spaghetti gegeten, klassiek studentenvoer dus i am up. Hier is Adam een Engelse dokter. Hij organiseert een mega lash in Nederland beter bekend als keihard zuipen met mensen. Dus vanavond op de mega lash toer. Een aardig groepje met Engelsen, een Amerikaan en New Zeelanders gaat mee met de lash. Een paar kroegjes bezocht en de PBR’s vloeide weer rijkelijk. De Amerikaan vertelde ons over de persoonlijke kenmerken van PBR (pabst blue ribbon) buitenlanders en red necks drinken het. Deze Dutch red neck past dus goed in het profiel. Dit verklaart misschien ook wel waarom mijn maat Ethan zei dat PBR het beste was. Hierna naar de volgende bar om te zien dat Miami heat weer bevoordeeld wordt en de wedstrijd in de laatste secondes wint. Als Indiana pacers eruit ligt weten we dus wel waarom. De kroegen beginnen leeg te lopen dus naar de volgende kroeg. Hier komt dokter Adam tot de diagnose dat de vrouw die hij versiert te oud is slechts 40 jaartjes oud. Gelukkig hebben wij in de vriendengroep een ervaringsdeskundige betreffende oudere vrouwen.
De volgende dag ga ik eerst een kaart halen voor independence hall een andere topattractie uit Philly om hierna mijn missie te voltooien; een Philly cheese eten. Jim’s steaks is the place to be. Mister T van de A-team heeft er gegeten dus het moet goed zijn. Het broodje aan het verorberen raak ik aan de praat met Amerikanen die local zijn. Dit is inderdaad de beste place in Philly, ik heb het getest en downstairs powells is indeed slechter. Zeer sappig vlees tot een doorweekte onderkant van het broodje met goede groente en natuurlijk kaas. Persoonlijk onderzoek wijst dus uit dit in het beste broodje Philly cheese in USA, methodologie heb ik alleen niet beschreven om dit te constateren en wetenschappelijk te onderbouwen. Hierna ga ik door via south street met veel street art, Philly is een stad met veel romeins/Griekse invloeden en wat rauwer dan andere steden als je buiten het centrum komt. Erg mooi om te zien dus. South street is erg goed aan te gluren en ik loop dus een stukkie naar het andere district. Na een aantal kerken en schoolgroepen te hebben gezien loop ik via de parken naar een andere topattractie. De plaatselijke bajes. Deze is inmiddels gesloten maar ik hoorde dat ze er nog mensen opsloten die te vroeg vuurwerk afsteken om bureau halt wat meer kracht te geven. Bij de Albert Heijn werken voor 1 dag is niet echt een straf, dus kan het” tuig” uit mijn familie een goede straf krijgen. De oude cel naast Al Capone en worden doodgeflitst door toeristen. De cel gebouwen waren erg indrukwekkend, het was destijds vernieuwde om mensen alleen in een cel op te laten sluiten om over hun zonde te denken en het middelpunt van de wachttoren in de bajes te gooien om zo goed wacht te lopen. Het ziet er erg oud uit en de gids heeft een paar goede verhalen over de stad. Na de tour ben ik langs de cel van Al Capone beter bekend als littekengezicht of Scarface geweest. Toch nog wat van de gangster gezien ondanks dat ik Chicago heb geskipt. Ze cel was erg luxe met een luxe bank schilderij radio en dergelijk. Ook heb ik de tunnel gezien van de eerst ontsnapte man een super diepe tunnel. In de jaren, dat het gebouwd was, was het echt het Alcatraz van die tijd. Hierna in de regen mezelf naar Independence hall gehaast om hier te zien waar de befaamde Independence is getekend en wel meer belangrijke papiertjes. Erg indrukwekkend om te zien hoe veel historie deze place ademt en hoe belangrijk hij is voor de door Amerikanen zo gekoesterde vrijheid. Hierna even Duits voer eten, ik ben nu eenmaal Duits. Enig nadeel is dat ze Vlaamse frites, Belgium frites noemen. Na een welbekende nap naar de lobby gegaan. Het is liquor night met een pub crawl. Ik kruip dus snel uit me bed voor dit evenement. Veel mensen komen en biertjes en liquor vloeien rijkelijk. Dit keer krijg ik weer een wijsheid mee. Uit het medische veld hoor ik de volgende diagnose over het topic “friend zone”. “If you friend zone that guy your cockblocking yourself and your your own cockblock”. Gedurende deze dagen leer ik dus wat meer over de Engelse cultuur en de befaamde woorden. A cloughs is bijvoorbeeld ook een bekend woord. Hierna gaan we naar de volgende bar en ook hier is PBR weer de special zoals in heel Philly. In een kelder met oude stenen drinken we ook weer wat PBR. De oneliners hebben denk geholpen van onze zeer beschaafde Engelsman en wat local girls joinen us in de crawl. We gaan nu naar de laatste stop, een club aan de haven. Hier dunt de groep inmiddels uit maar ja ik ben weer de klassieke last Dutchmen standing met uiteraard een paar Aussies. Met mijn welgetrainde bovenlichaam moet een Australische visa wel binnen te tikken zijn. Morgen weer vroeg uit de veren om met de megabus naar District Columbia te gaan.